Paleolitik (Eski Taş) Çağı

  

Paleolitik (Eski Taş) Çağ

Eski Taş Çağı olarak da bilinen Paleolitik Çağ, insanlık tarihinin ilk teknolojik adımlarının atıldığı bir çağdır. Bu dönemde insanlar, çakmak taşı gibi kolayca işlenebilen taşların yanı sıra hayvan kemikleri ve boynuzlarından çeşitli aletler üretmiştir. İlk insan eliyle yapılan bu aletler, tarihin en eski teknolojik ürünleridir. El baltaları, taş bıçaklar, kazıyıcılar ve ok-mızrak uçları gibi aletler, Paleolitik Çağ’ın karakteristik ürünlerindendir. Çağın sonlarına doğru, alet yapımında daha ince işçilik gözlenmiş ve farklı amaçlar için kullanılan çeşitli aletler geliştirilmiştir. Aynı dönemde, insanlar sanatla tanışmış; mağara duvarlarına resimler yaparak, küçük heykelcikler ve takılar oluşturarak estetik ifadelerini ortaya koymuşlardır.

Beslenme Şekilleri

Paleolitik insanlar, geçimlerini avcılık ve toplayıcılıkla sağlayan göçebe topluluklardı. Bu yaşam biçimi, onları doğal barınaklarda, mağaralarda veya kaya altı sığınaklarında konaklamaya yöneltti. Avcı-toplayıcı topluluklar, hayatta kalmak için çevrelerindeki hayvanlardan ve bitkilerden faydalanırdı. Avlanma ve meyve, yemiş, kök gibi besinlerin toplanması temel beslenme yöntemleriydi. Ancak bir bölgedeki besin kaynakları tükenince, bu topluluklar yeni kaynaklar aramak için göç etmek zorunda kalırlardı. Göçebe yaşam tarzı, onların küçük gruplar halinde hareket etmelerine ve kaynaklardan en iyi şekilde yararlanmalarına olanak tanırdı.

Bu çağ, insanlık tarihindeki ilk teknolojik ve sanatsal gelişmelerin yaşandığı, avcı-toplayıcı yaşam biçiminin temel olduğu bir dönem olarak büyük önem taşıyan bir çağdır.

Paleolitik Dönem'deki Anadolu Yerleşim alanlarının bazıları Yarımburgaz (İstanbul), Karain, Öküzini (Antalya) ve Üçağızlı (Hatay) Mağaralarıdır.